ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ - ΕΜΑ ΝΤΟΝΑΧΙΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: ROOM

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΕΦΗ ΤΣΙΡΩΝΗ

{ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ BOOKER 2010}

ΥΠΟΘΕΣΗ:

          Για τον πεντάχρονο Τζακ, το Δωμάτιο είναι ο κόσμος. Εκεί γεννήθηκε, εκεί τρώει, εκεί κοιμάται, εκεί παίζει και μαθαίνει μαζί με τη Μαμά του. Το Δωμάτιο είναι σπίτι για τον Τζακ, για την Μαμά όμως δεν είναι παρά η φυλακή, όπου είναι κλεισμένη από τα δεκαεννιά της – εφτά χρόνια τώρα. Με οδηγό την αδιαπραγμάτευτη αγάπη της για το γιο της, η Μαμά έχει δημιουργήσει για χάρη του μια ολόκληρη ζωή σ’ ένα χώρο μόλις έντεκα τετραγωνικών. Όσο όμως μεγαλώνει η λαχτάρα του Τζακ να γνωρίσει τον κόσμο του, τόσο γιγαντώνεται και η απελπισία της Μαμάς.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ:

Η Έμα Ντόναχιου γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1969 και είναι η μικρότερη σε μια οικογένεια με οχτώ παιδιά. Πήρε με διάκριση το πτυχίο της στις τέχνες από το Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου, ολοκληρώνοντας τις σπουδές της με διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Το 1998 μετακόμισε στον Καναδά. Σήμερα ζει στο Οντάριο με την οικογένεια της. Έχει γράψει οχτώ μυθιστορήματα τα οποία έχουν λάβει διάφορες τιμητικές διακρίσεις και βραβεία. Επίσης έχει γράψει θεατρικά έργα, συλλογές διηγημάτων, δοκίμια κ.ά. Το μυθιστόρημα ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ έχει τιμηθεί με το βραβείο Rogers Writer’s Trust και ήταν στη βραχεία λίστα του βραβείου Booker 2010.

ΚΡΙΤΙΚΗ:

          Ανέκαθεν έτρεφα μια ιδιαίτερη αγάπη για τα ψυχολογικά θρίλερ… Διαβάζοντας λοιπόν την υπόθεση αυτού του βιβλίου βιάστηκα να το κατατάξω σε αυτή την κατηγορία… Μια μητέρα φυλακισμένη σ’ ένα δωμάτιο λίγων τετραγωνικών μαζί με τον πεντάχρονο γιο της… Τι άλλο θα μπορούσε να ήταν; Κι όμως, από τις πρώτες κιόλας σελίδες αντιλαμβάνεται κανείς ότι επρόκειτο για ένα ξεχωριστό βιβλίο, ιδιαίτερο, που δεν κατατάσσεται εύκολα σε κάποια κατηγορία.

          Το πρώτο πράγμα που εντυπωσιάζει τον αναγνώστη είναι ότι αφηγητής της ιστορίας είναι ο μικρός αλλά πανέξυπνος Τζακ. Η συγγραφέας εντέχνως αποφεύγει να μπει στη θέση της μητέρας, η οποία φυσικό είναι να βλέπει τα πράγματα με μια πιο ζοφερή, απελπισμένη ματιά. Μέσω του Τζακ καταφέρνει ν’ αποφύγει τη διήγηση των πιο σκληρών και βάναυσων πλευρών της ιστορίας (όπως πχ τον βιασμό της Μαμάς), ενώ παράλληλα καταφέρνει να μας μεταδώσει κάθε σκέψη και συναίσθημα του μικρού αγοριού με τον πιο απλό, ξεκάθαρο και παραστατικό τρόπο. Η φωνή του Τζακ είναι δυνατή και καθηλώνει.

          Μια από τις πιο γοητευτικές πλευρές της ιστορίας είναι η ανάδειξη της βαθιάς και ουσιαστικής σχέσης μεταξύ μιας μητέρας και του παιδιού της. Η Μαμά, βάζοντας στην άκρη το προσωπικό της δράμα και επιστρατεύοντας την επινοητικότητά της, καταφέρνει να δημιουργήσει έναν ολόκληρο κόσμο για τον Τζακ εκμεταλλευόμενη και το τελευταίο εκατοστό του Δωματίου. Σκεπτόμενη μόνο το καλό του, κρατά κρυφά τα βάσανά της και προσπαθεί να μεγαλώσει το παιδί της όσο πιο φυσιολογικά μπορεί. Έτσι μέσα σε αυτές τις οδυνηρές συνθήκες ανθίζει μια σπάνια αγάπη, τόσο δυνατή που δε λυγίζει μπροστά σε τίποτα και κανέναν.

          Το Δωμάτιο είναι μια ιδιαιτέρως συγκινητική και ανθρώπινη ιστορία που δε θ’ αφήσει κανένα αναγνώστη ανεπηρέαστο. Τα συναισθήματα που εμπνέει εναλλάσσονται συνεχώς, από αγωνία, λύπη, θυμό σε χαρά και γαλήνη. Εμμέσως μας δίνει το έναυσμα να προβληματιστούμε για τον ίδιο το χαρακτήρα και τη φύση του ανθρώπου, για τις ανάγκες, επιθυμίες και δυνατότητες του, τα όρια της υπομονής, αλλά και της μεγαλοσύνης του. Είναι ένα βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από τη βιβλιοθήκη κανενός ευαισθητοποιημένου αναγνώστη.

ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΤΕΣΣΕΡΑ- ΠΙΤΤΑΚΟΥΣ ΛΟΡΙ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΑΤΑΚΗΣ
ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: I AM NUMBER FOUR
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΠΕΛΙΚΑ ΚΟΥΜΠΑΡΕΛΗ

Η ΟΜΟΤΙΤΛΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΗ "FEELGOOD ENTERTAINMENT" ΜΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ: ALEX PETTYFER, TIMOTHY OLYPHANT.

ΥΠΟΘΕΣΗ:
Εννιά από εμάς γλίτωσαν.
Το ΝΟΥΜΕΡΟ 1 σκοτώθηκε στη Μαλαισία.
Το ΝΟΥΜΕΡΟ 2 δολοφονήθηκε στην Αγγλία.
Το ΝΟΥΜΕΡΟ 3 στην Κένυα.
Πριν κυνηγήσουν τους υπόλοιπους θα ψάξουν εμένα.
Γιατί είμαι το ΝΟΥΜΕΡΟ 4.



ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ:
Ο "Πίττακους Λόρι" είναι το προσωπείο που χρησιμοποίησαν οι δυο συγγραφείς, James Fray  και Jobie Hughes προκειμένου να δώσoυν  μια αίσθηση αληθοφάνειας στο βιβλίο (υποτίθεται ότι ο Πίττακους Λόρι είναι ένας από τους Γηραιούς του πλανήτη Λόριεν). 
Ο James Fray γεννήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 1969. Ο Frey έγινε γνωστός για το βιβλίο του "Χίλια Κομμάτια" (εκδόσεις Ωκεανίδα) στο οποίο μιλούσε για τον αγώνα του ενάντια στον εθισμό του για τα ναρκωτικά. Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι όλη σχεδόν η αυτοβιογραφία του αυτή ήταν μια απάτη. Αυτό φυσικά δεν επηρέασε την καριέρα του Αμερικανού συγγραφέα, ο οποίος εξακολούθησε να γράφει best sellers που μεταφράστηκαν σε πάνω από 30 γλώσσες. 
Ο Jobie Hughes γεννήθηκε στις 9 Ιουλίου 1980 και μεγάλωσε στο Οχάιο. Σπούδασε Δημιουργική Γραφή στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια. Το "Είμαι το Νούμερο 4" είναι το πρώτο του μυθιστόρημα. Το δεύτερο βιβλίο της σειράς "Η δύναμη των 6" θα εκδοθεί στην Αμερική στις 23 Αυγούστου 2011. 


ΚΡΙΤΙΚΗ:
Ένα βιβλίο για τους νεαρούς αναγνώστες αλλά και για κάθε λάτρη των βιβλίων φαντασίας και περιπέτειας.
Τα επιμέρους συστατικά στοιχεία του βιβλίου είναι αρκετά κοινά ανάμεσα στα βιβλία του είδους του. Εξωγήινοι, εισβολές σε άλλους πλανήτες, υπεράνθρωπες δυνάμεις... Όλα μαζί όμως, σε συνδυασμό με την εξαιρετική γραφή του "Πίττακους Λόρι", το στοιχείο του έρωτα, καθώς και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει αποδώσει στους εξωγήινους του, δημιουργούν μια ξεχωριστή ιστορία που δε θα θέλετε να αφήσετε από τα χέρια σας.
Ο ανθρωπόμορφος έφηβος εξωγήινος-πρωταγωνιστής είναι απόλυτα ρεαλιστικός και ο αναγνώστης δε θα δυσκολευτεί να ταυτιστεί μαζί του (ίσως όχι ως προς τις περιπέτειες στις οποίες εμπλέκεται, αλλά σίγουρα ως προς τα συναισθήματα που βιώνει: πρώτος έρωτας, αληθινή φιλία, ανάγκη για ένταξη, μοναξιά...)
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η έμμεση νύξη του συγγραφέα για το δυσοίωνο μέλλον του πλανήτη μας εξαιτίας της υπερ-εκμετάλλευσής του από τους ανθρώπους. Μέσα από το παράδειγμα του πλανήτη Λόριεν υποδεικνύει ότι η μόνη σωτήρια οδός είναι η "επιστροφή στη φύση", ν' αρχίσουμε δηλαδή ν' αγαπάμε και να σεβόμαστε τη φύση, να τη φροντίζουμε και να ζούμε αρμονικά μέσα της.
Το "είμαι το νούμερο τέσσερα" έχει τη σωστή αναλογία δράσης, φαντασίας και ρομαντισμού και είναι σίγουρο ότι θα σας κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι τελευταίας... σελίδας! 

ΤΟ ΤΡΕΪΛΕΡ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ: 
(σελ. 90- 91)

Οι Γκάρντι είναι επικεφαλής και χρησιμοποιούν όλα τους τα Χαρίσματα. Μερικοί πετούν, άλλοι τρέχουν τόσο γρήγορα που θυμίζουν αστραπή, κάποιοι εξαφανίζονται εντελώς. Τα χέρια τους πυροβολούν με λέιζερ, τα σώματά τους τυλίγονται στις φλόγες, δημιουργούν καταιγίδες με ανεμοστρόβιλους για να μπερδέψουν τους εχθρούς. Όμως συνεχίζουμε να χάνουμε τον πόλεμο, γιατί η αναλογία μας είναι ένας Λόριεν απέναντι σε πεντακόσιους Μογκαντόρι. Οι δυνάμεις των Γκάρντι δεν αρκούν.

"Χάσαμε τις άμυνές μας. Οι Μογκαντόρι είχανε τέλειο προγραμματισμό και διάλεξαν να επιτεθούνε τη στιγμή που ήξεραν ότι είμαστε πιο τρωτοί, όταν έλειπαν οι Γηραιοί του πλανήτη μας. Ο αρχηγός των Γηραιών, ο Πίττακους Λόρι, τους είχε συγκεντρώσει όλους πριν από την επίθεση. Κανένας δεν ξέρει τι απέγιναν, πού πήγανε κι αν είναι ακόμη ζωντανοί. Ίσως οι Μογκαντόρι σκότωσαν πρώτα τους Γηραιούς μας και μετά επιτέθηκαν στον πλανήτη μας.

Αυτό που στ' αλήθεια ξέρουμε είναι ότι μια στήλη λευκού φωτός εκτινάχθηκε από τον πλανήτη μας μέχρι τον ουρανό τη μέρα που συγκεντρώθηκαν οι Γηραιοί μας. Διήρκεσε όλη τη μέρα και έπειτα έσβησε. Εμείς, ο λαός, έπρεπε να καταλάβουμε ότι κάτι χάθηκε, να αντιληφθούμε το μήνυμα, αλλά δεν τα καταφέραμε. Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κανέναν για όσα έγιναν, μόνο εμάς τους ίδιους. Ήμασταν τυχεροί που διασώσαμε κάποιους, και κυρίως τους εννιά Γκάρντι, που ίσως κάποια μέρα συνεχίσουνε τον αγώνα μας και διατηρήσουνε ζωντανό το γένος μας".

Κάπου μακριά ένα αεροσκάφος φεύγει βολίδα αφήνοντας ένα γαλάζιο νέφος. Το κοιτάζω ώσπου χάνεται στον ουρανό. Έχει κάτι οικείο για μένα. Και ύστερα το καταλαβαίνω: είμαι και εγώ μέσα του, είναι και ο Χένρι. Είναι το διαστημόπλοιο που μας έφερε στη Γη. Άρα οι Λόριαν ήξεραν ότι ηττήθηκαν. Αλλιώς γιατί μας έδιωξαν;

Μάταιη σφαγή. Έτσι μου φαίνεται καθώς την παρακολουθώ. Προσγειώνομαι και διαπερνώ μια μπάλα πυρός. Με πλημμυρίζει οργή. Γυναίκες και άντρες πεθαίνουν. Ακόμα και Γκάρντι με τους Σεπάν τους, ακόμα και μια σταλιά παιδιά. Πώς το κάνουν αυτό; Πώς αντέχουν οι Μογκαντόρι; Δεν έχουν καρδιά αυτοί; Και γιατί εγώ γλίτωσα; 

.........

ΠΗΓΕΣ ΣΤΟ INTERNET:
1.ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ):
http://shelf-life.ew.com/2010/07/16/an-out-there-interview-with-pittacus-lore-the-alien-author-of-i-am-number-four/
2.Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το συγγραφέα James Frey καθώς και το σκάνδαλο γύρω από το βιβλίο του επισκεφτείτε :http://en.wikipedia.org/wiki/James_Frey
3.Περισσότερες πληροφορίες για το συγγραφέα Jobie Hughes: http://en.wikipedia.org/wiki/Jobie_Hughes)